Gyokuro - japońska herbata o wielu smakach

Dostałam od męża paczuszkę świeżej zielonej herbaty z Japonii. Taki rarytas nie może się zmarnować, więc pijamy ją ostatnio często. Podczas pisania tego wpisu Kuba parzy ją specjalnie dla mnie metodą wyciskania. Ten wpis będzie poświęcony Gyokuro z Kyoto z tegorocznych zbiorów.

Hoji Bancha - zielona herbata prosto z Kyoto

Dzisiaj opowiem o herbacie, która dotarła do mnie tydzień temu. Za pośrednictwem mojego brata, nasz dobry znajomy Gabryś podesłał mi trochę herbaty, którą kupił w Kyoto. Miała być zagadka i była wielka.

Genmaicha - klasyczna zielona herbata z ciekawym dodatkiem od herbit.pl

Ostatnio kogoś bardzo rozśmieszyłam wstępem do wpisu o japońskiej herbacie, efekt był całkowicie niezamierzony. Tym razem opowiem Wam o mieszance na bazie zielonej herbaty, którą można zaliczyć spokojnie do klasyki herbat japońskich. O połączeniu herbaty z ryżem pisałam przy okazji Kokeichy, ale tam dodatek występował w postaci mączki i był niewidoczny podczas parzenia. Tutaj mam Genmaichę, czyli zieloną herbatę z uprażonym na brązowo ryżem.

Kokeicha - zielona herbata sprasowana w igiełki

Klasyczna japońska zielona herbata powinna być liściasta, mieć intensywnie zielony kolor i dawać seledynowy napar. No, ale nie zawsze tak jest. Matcha jest sproszkowana, Hojicha przyprażona na brązowy kolor, Kukicha składa się z samych łodyżek. O tych herbatach już pisałam, a dzisiaj przedstawiam kolejne dziwactwo herbaciane w japońskim stylu, czyli Kokeichę.

Hojicha - zielona herbata o brązowych liściach

Zmieniając zdjęcie w tle na fejsbukowym profilu Kolorów Herbaty stwierdziłam, że wśród herbat w czarkach są takie, których jeszcze nie opisałam, a czekają grzecznie na swoją kolej. Jedną z nich jest dość nietypowa zielona herbata z Japonii. Hojicha, bo o niej mówię, to zielona herbata o ciemnobrązowych listkach i charakterystycznym smaku.

Chanoyu, czyli japońska ceremonia herbaciana - Animatsuri Festiwal Kultury Japońskiej

W tydzień po Święcie Herbaty w Cieszynie odbył się konwent Animatsuri. Poza zlotem poprzebieranych miłośników mangi i animy był to też Festiwal Kultury Japońskiej. Uczestniczyłam w kilku ciekawych panelach. Dowiedziałam się, że sushi nie musi być z surową rybą lub czymś mniej zjadliwym jak kawior. Poznałam historię gejszy, jak z prostytutek stały się artystkami i zatoczyły krąg wracając do prostytucji. Ale najważniejszy panel to japońska ceremonia herbaciana.

Gongfu Cha i czarna japońska herbata - Święto Herbaty i Joanna Bożek

Pewnie zaraz się dowiem, że coś tu kręcę z tą czarną japońską herbatą, bo Japonia przecież słynie z herbat zielonych. No cóż, tak się zdarza, że nawet tacy Japończycy mają fantazję i zrobią czarną herbatę na sposób tajwański. Sama jej nie parzyłam, a piłam przygotowaną w stylu Gongfu Cha przez inna herbacianą blogerkę Joannę Bożek (Liu Mulan) na 7 Święcie Herbaty.

Sencha z Uji - parzenie w Shiboridashi

Sencha z Uji.

O herbacie z Japonii pisałam ostatnio jakieś dwa miesiące temu, zatem czas na odświeżenie tematu. Tym razem opowiem kilka słów o Senchy z okolic miasta Uji. Zaparzę ją w Shiboridashi, czyli tradycyjnie po japońsku.

Matcha - sproszkowana, zielona herbata z Japonii

Matcha - sproszkowana zielona herbata z Japonii

Gdy rozmawiam z osobą, która nie interesuje się szczególnie herbatą, a jedynie pija ją z przyzwyczajenie, i mówię o ceremonii herbacianej, to zwykle pierwszym skojarzeniem jest Japonia. Być może ceremonialne parzenie Matchy jest bardziej spopularyzowane, niż chińskie Gongfu Cha, o którym niewiele osób słyszało. No cóż nie będę się zastanawiać, dlaczego tak jest.

Chawan od naszego znajomego ceramika

Ostatnio, kiedy byliśmy u Wiliego po odbiór zamówionego Shiboridashi oglądaliśmy Chawany, które zostały wykonany przy moich upierdliwych wskazówkach. Wszystkie były niepowtarzalne, ale podczas prezentacji ten jeden przykuł moją uwagę!

"Wyciskane" Gyokuro - parzenie w Shiboridashi - bonus na 100 fanów profilu na FB

Moje pierwsze Gyokuro przygotowane w ten sposób.

Jak już mam Shiboridashi, to mogę zaparzyć herbaty japońskie tak jak trzeba. Dzisiaj opowiem o Gyokuro parzonym w stylu japońskim. To najlepsza i chyba najdroższa zielona herbata z Japonii, jaką piłam.

Shiboridashi od parzenia herbat zielonych z Japonii

Moje Shiboridashi

W końcu udało mi się odebrać moje Shiboridashi. Zamówiłam je jakiś czas temu u ceramika z Krakowa. Już w kilka chwil po odebraniu naczynia parzyłam w nim prawdziwa japońską herbatę. Nie mam zdjęć, więc się nie pochwalę.

En Shi Yu Lu - Japonia w Chinach

En Shi Yu Lu - prawie jak Gyokuro

Czasem zdarza się, że herbaty pochodzą z jednego kraju, a są przygotowane w sposób tradycyjny dla innego kraju. Najczęściej takie herbaty pochodzą z Chin i naśladują styl japoński i zwykle są to próby podrobienia oryginału (np. Kukicha). Na szczęście zdarza się też tak, że metoda japońska jest stosowana w przetwórstwie herbat chińskich w zamierzonym celu. No i tak jest w przypadku En Shi Yu Lu.

Sencha Kagoshima - japońska zielona herbata

Ostatnie parzenie w plenerze.

Skoro pod ostatnim wpisem pojawiła się komentarz, że zielona herbata jest dobra na wszystko, to tym razem opowiem o najlepszej japońskiej Senchy, jaką piłam. Będzie to prawdziwa japońska herbata z Japonii, a nie chińska podróbka.

Kukicha - zielona herbata z łodyżek

Kukicha - zielona herbata praktycznie bez liści

Zwykle piszę o herbatach liściastych, a tutaj niespodzianka. Kukicha składa się głównie z łodyżek i żyłek liści, ewentualnie z dodatkiem fragmentów listków. To wcale nie znaczy, że taka herbata jest gorsza niż inne, ona jest po prostu inna. Pomysł na takie przygotowanie suszu herbacianego powstał w Japonii, ale obecnie produkowana jest również w Chinach.

Fukamushicha z matchą w ogrodzie

Fukamushicha iri Matcha - trzecie parzenie, liście po parzeniu i susz herbaciany na liściu hortensji

Zwykle picie herbaty w ogrodzie kojarzy się z angielskim dworem i leniwym popołudniem. Moje niedzielne popołudnie było leniwe i spędziłam je przy herbacie w ogrodzie, ale nie była to mieszanka herbat czarnych z Indii. Zrobiłam sobie japońską specjalność - Fukamushicha iri Matcha.

Zielona "kawa" z Japonii - Matcha Frappe

Moja poranna zielona "kawa" z cukrem kandyzowanym.

Zielona herbata zwykle kojarzy się z listkami, natomiast matcha (czyt. Macia) jest pyłem. Dzięki takiej postaci ma wiele zastosowań. Można znaleźć wiele przepisów na ciasta i desery z wykorzystaniem tego zielonego proszku. Widząc to gejsze pewnie kręcą głowami, bo dla nich jest to herbata rytualna, ale cóż o tym mogą wiedzieć europejczycy. Dla nas jest to świetny barwnik naturalny i dopiero od niedawna odkrywane są mocno pobudzające właściwości matchy.

Jak parzyć? - Akcesoria

W czym parzyć? To chyba najczęściej zadawane pytanie. Możliwości jest wiele, ale nie każda odpowiednia do wybranego rodzaju herbaty. Postaram się wymienić zalety i wady poszczególnych rozwiązań.

Jak parzyć? - Czas

Czas parzenia herbaty jest tak samo ważny jak temperatura. Gdy herbata jest za długo parzona to oddaje to czego nie powinna, a gdy za krótko to za mało tego co ma dobrego. Często słyszę że herbata zielona jest gorzka i nie da się jej pić. No tak, producenci zaznaczają czasem nawet właściwą temperaturę, ale z czasem jest już gorzej zwłaszcza że zielone herbaty lubią być parzone wielokrotnie. Dobrze zaparzona herbata to taka która nie jest gorzka a jest mocna. Teraz też podzielę herbaty ze względu na czas parzenia. Większość grup będzie się pokrywać z tymi stworzonymi dla temperatury ale nie wszystkie. Poza tym większość herbat dobrze jest parzyć wielokrotnie i to też opiszę poniżej.

Jak parzyć? - Temperatura

Ostatnio było o wodzie to teraz o jej temperaturze. Każdy rodzaj herbaty wymaga innego traktowania, a główną rolę odgrywa temperatura. Gdy jest za wysoka to herbata "się obraża" i źle smakuje, a gdy jest za niska to nie wydobywa z liści tego co trzeba. Żeby zbytnio nie mącić to postaram się pogrupować herbaty w zależności od temperatur jakie preferują. Oczywiście od tych reguł będą wyjątki, ale o nich tez wspomnę.